“Kest Hylpen wol ferleete, mar Hylpen ferleet dy noait”

“Kest Hylpen wol ferleete, mar Hylpen ferleet dy noait”

Zaterdag 7 mei wapperde de geelgroene welkomstvlag ditmaal niet zoals te doen gebruikelijk op de Hylper Toer, maar desalniettemin wel bij De Foeke, op de haven. Hylpen staat bol van de tradities, maar tijden hebben tijden, zo blijkt. Na lockdowns en andere ongemakken was de weg eindelijk weer vrij om in gepaste vrolijkheid het 50-jarig jubileum van de Reünie Hylpers fan Hirre en Omútens te vieren. (Meester) Siep Heida en Sietsche Ykema stonden aan de wieg van de eerste reünie. De commissie is buitengewoon ingenomen met hun aanwezigheid en nauwe betrokkenheid. De organisatoren bestaande uit: Immie Eekma, Willy Amsterdam, Gerke de Jong, Piet Klaaren en Anske Smit hadden voor de reünisten een aantrekkelijk jubileumprogramma opgesteld. Rond de honderd deelnemers gaven acte de présence in Stad der Vaderen. Kennismaken, koffie drinken, bijpraten, een drankje met live muziek erbij en tot slot als klap op de vuurpijl gezamenlijk een heerlijk koud en warm buffet á la De Foeke. De commissie had hiervoor diep in de buidel getast, maar dat heb je ook wat. Allemaal waardevolle ingrediënten voor een buitengewoon geslaagde jubileumreünie met na afloop louter positieve reacties.  De opmaat naar de volgende vijftig jaar. 

Ontstaan reünie: De Kiellegging

Er kwamen in begin zeventiger jaren van de vorige eeuw signalen uit de Hylper samenleving om een reünie te organiseren voor  Ââld Hylpers. In het najaar van 1971, op 3 oktober om precies te zijn schreven de heren Thones Zweed, winkelier en schoenmaker en Siep Heida, hoofd van de lagere openbare school een brief aan de toenmalige inwoners van Hindeloopen. De heer Zweed is al sinds 1977 niet meer onder ons. De heer Heida is nog steeds één van onze trouwe jaarlijkse bezoekers. Ze vroegen de Hylpers medewerking  zoveel mogelijk adressen te verzamelen. Een actie waartegen - door de huidige privacy inzichten- nu geheel anders wordt aangekeken. Sietsche Ykema was als toenmalige secretaris van Plaatselijk Belang eveneens nauw betrokken bij het ontstaan van de reünie. Het werd de basis voor een mooie, gezellige en buitengewoon succesvolle reeks georganiseerde reünies. Verschillende commissies hebben achtereenvolgende jaren de schouders eronder gezet. Ze legden De Kiel voor dit 50-jarig jubileum 

Omdat één beeld meer zegt dan duizend woorden heeft Piet Klaaren foto's gemaakt van de reünie-bijeenkomst. Online is deze foto-impressie te vinden op onze website: reuniehylpen.blogspot.com 

50 jaar Reunie - Hylpers van Hirre en Omútens gezellig bij elkaar  in de Foeke op zaterdag 7 mei 2022.

Eerste initiatief Reunie Aald Hylpers op 03 oktober 1971

Impressie van 48e Reünie Hylpers fan Hirre en Omutens 2019.

Impressie van 48e Reünie Hylpers fan Hirre en Omutens 2019. Klik/Kijk/Lees op onderstaande foto voor een uitgebreide fotoimpressie op it Aest, yn de Foeke, yn it Rédensmuseum en yn de Graetserke gemaakt door Piet Klaaren

Hindeloopen - Het was zaterdag 13 april j.l.zoals vanouds buitengewoon gezellig en lekker druk tijdens de 48ste Reünie Hylpers fan Hirre en Omutens in gemeenschapscentrum De Foeke te Hindeloopen. Gerke de Jong van de organiserende Reünie Commissie gaf tijdens de bijeenkomst al een doorkijkje naar volgend jaar zaterdag 18 april 2020. In dat jaar zal de Reünie grotendeels in het teken staan van de herdenking - dat Hylpen in 2020 - 75 jaar geleden werd bevrijd. 

Impressie van de bijeenkomst in de Foeke over It Great Hylper Wordebook

Hylper (Cultuur) Historie en gezelligheid slaan de maat tijdens onze 48ste reünie 2019.

Wat in 1971 begon als een kleine gezellige bijeenkomst, is inmiddels uitgegroeid tot een prachtige traditie met over de honderd bezoekers. Ook in 2019  heeft de Reüniecommissie alles in het werk gesteld om weer een prachtige dag te organiseren. 

Dus voor de trouwe leden des te meer een reden om zaterdag 13 april 2019 naar ons aller arcadische stadje Hindeloopen te komen. Cultuurhistorie en gezelligheid slaan zoals gebruikelijk de maat tijdens onze 48ste reünie. 

In het ochtendprogramma vertelt o.a Mevrouw Roelie de Vries iets over haar bemoeienissen (Fontein en Taal) met de Europese Culturele Hoofdstad in het afgelopen jaar. 

We nemen ook op gepaste wijze afscheid van ons commissielid mevrouw Tine Mulder Nieuwland. Het middagprogramma bestaat uit een exclusief optreden van het Zeemanskoor Auke Wybesz in de Grote Kerk. Niet-leden zijn natuurlijk ook van harte welkom. Voor de inwoners van Hylpen is het bezoeken van deze reünie ook zeer de moeite waard. “Aarzel niet en kom ook op 48 ste reünie van “Hylpers fan Hirre en Omûtens” op zaterdag 13 april in het Gemeenschapscentrum De Foeke. 

Kijk voor alle informatie op de website www.reuniehylpen.blogspot.nl of neem via email contact op met de reuniecommissie.hylpen@gmail.com. 

Via 063409463 of 0514-523750 kun je telefonisch info vragen aan ons commissielid Immie IJpma

Twee Vrouwen

“In het ene landschap was ik het vorige vergeten, zoals je op straat onafgebroken gezichten ziet, die je onafgebroken vergeet”
― Harry Mulisch, 
Twee vrouwen
v.l.n.r. Tine & Jannewietske

De foto's van de 47ste Reunie Hylpers fan Hirre en Omutens 2018

Hindeloopen - De meeste reunisten zijn bij aankomst in Gemeenschapcentrum de Foeke in beeld gebracht door ons commissielid Piet Klaaren. Door op deze foto te klikken kunt u zijn fotoalbum bekijken.

2017 Korte Beeldimpressie

Kijk hier voor een korte beeldimpressie van de Reünie Hylpers fan Hirre en Omûtens 2017.

Column uitgesproken door Wilt Kelderhuis op Reünie nr 44 (2015)

Men zegt vaak dat persoonlijk geluk vooral bepaald lijkt te worden door de plaats wordt waar je wieg heeft gestaan. Voor kinderen die niet geboren zijn in Hindeloopen, maar een ouder of ouders hebben afkomstig uit Hindeloopen geldt dat misschien wel dubbelop. 

Mijn moeder was Annie de Boer - één van de tweeling Annie en Jannie van PietesYke, de slachter. Zij trouwde met mijn vader Joost Kelderhuis uit Workum en na de trouwerij vertrokken zij in 1953 naar Rotterdam, waar ik in 1957 ben geboren. 

Vanaf dat moment werden jaarlijks vele korte vakanties en grote delen van de zomer als útfanhuzers doorgebracht in Hylpen, bij - in ons geval- pake en beppe. Pieter en Yke waren Koudumers van origine, dus helaas geen Ame en Oate. Zij waren ruimhartig en we mochten altijd komen logeren. Enige voorwaarde van hen was stipt om 12.00u 's middags en 18.00u thuis zijn voor het eten. De enige beperking die ik destijds ervoer in Hylpen.

Geweldig indrukwekkende, heerlijk en vooral kindvriendelijke vakanties met onvoorstelbaar veel mogelijkheden en plezier. En dat alles in een nostalgische omgeving en atmosfeer die mij als stadskind eigenlijk vreemd waren. Maar wat voelde ik me veilig, thuis en wat waren de dagen kort. Dit alles zette zich definitief plezierig in mijn hoofd vast. Ik denk overigens dat de vele útfanhuzers die Hindeloopen vaak telde, dit met mij kunnen delen. Maar ik.... had het wel heel erg! 

In ons nog autoloze tijdperk van ons gezin reisden we per trein en aansluitend werd de boot Enkhuizen -Stavoren genomen. Het voelde- ook vanwege de reisduur-  als emigranten in eigen land op weg naar het beloofde land.. Later bracht de eerste volkwagen kever ons over de afsluitdijk. Bij heldere dagen ontstond in de auto de strijd om als eerste de Hylper toer te kunnen ontwaren op de vaag zichtbare Friese kustlijn.. We waren er dan bijna en mijn ouders schakelden ongemerkt over van het Nederlands naar het Fries en Hylpers. Zij leken plezierig mee te veranderen in de omgeving, die hen ook zo vertrouwd was.

Helaas voor mij was iedere eerste Hylper vakantiedag echter  een zware beproeving. Oma Kelderhuis woonde in Workum en daar werd de eerste dag aan besteed. Verveeld en onrustig zag ik uit naar het einde van die verspilling van de kostbare tijd, wetende dat Hylpen op loopafstand bereikbaar zou zijn. Ik ontwikkelde toen al een moeizame relatie met Workum, wat naar mij later bleek, een veel voorkomende eigenschap is van menig rechtgeaarde Hylper. 

Ook beproevingen komen echter tot een eind en eindelijk rond de klok van 18.00u reed de kever Workum uit. De auto vulde zich  met de heerlijke lucht van de grasdrogerij en bij de neergang Workum uit kon je de toren nu helemaal  in vol ornaat zien. Die combinatie leek een jubelende toegangspoort naar waar ik voor was gekomen: Hylpen!  

Mijn meest favoriete bezigheid was met de boer mee. Jolling Smid en Wiebe de Boer en Jeddy Klaaren ben ik daarvoor nog steeds eeuwig dank verschuldigd. Duizend herinneringen en ik noem een paar.

 's Zomers liggend bovenop de hoog opgediste hooiwagens, die zacht schuddend werden voortgetrokken door een zwaar trekkend span paarden. De veulens liepen los met hun moeders kris kras over de weg mee,  want er hoefde natuurlijk nog geen rekening gehouden te worden met verkeer.  En in de herfst ....kwam het vee op stal . De kudde koeien werd Hylpen ingedreven terwijl de weinige voortuin bezitters staande voor hun tuintje ongenode gasten trachtten te verdrijven. Eén voor één gingen ze het Buthus in waarvan de wanden daags te voren waren beplakt met oude kranten, om te boel wat schoon te houden. Die heerlijke warmte en knusheid van een gevulde Friese stal met de mooiste speelplek die je kon bedenken: de zolder en de gevulde hooigollen.  

Daarnaast waren er natuurlijk de dagen aan het strand, zwemmen bij Ids, springen van het havenhoofd, doerdebouten halen uit de Stoenckherne. Het patatluikje bij de Smikkel en  mogelijk geluk van een tweede ijsje bij de patatkraam van Iege Amsterdam, als op het stokje Martini IJs verscheen. Veel snoep voor weinig geld bij Ruurd en Siep, waar je overigens ook bijna ieder jaar weer een hengeltje met toebehoren kocht. 

Zelfs poepen kon in Hylpen een bijzonder avontuur zijn. Dat deed je op een tonnetje en op sommige adressen was daar geen toiletpapier maar gescheurde kranten of een veel te gladde radiogids.

Onuitwisbaar geluk voor een jongetje uit de Muurbloemstraat, drie hoog Schiebroek, gemeente Rotterdam.